در بخش زیر انواع متداول VPN شرح داده می شود:

موارد استفاده متداول VPN

در بخش زیر انواع متداول VPN شرح داده می شود:
1. دستیابى از دور از طریق اینترنت

VPN ها امكان دستیابى از دور به منابع سازمان را از طریق شبكه عمومی اینترنت با حفظ اختفاء اطلاعات فراهم می كنند. تصویر زیر یك ارتباط VPN را كه برای اتصال یك كلاینت راه دور به اینترانت یك سازمان بكار رفته است نشان می دهد كه به آن اتصال VPN دسترسی از راه دور گفته می شود.

به جاى ایجاد یك ارتباط راه دور با فاصله زیاد با سازمان یا سرور دسترسی به شبكه راه دور (9(NAS، استفاده كننده می تواند به ISPمحلی وصل شود. با استفاده از اتصال به ISP محلی، كلاینت VPN یك اتصال VPN بین كامپیوتر دسترسی راه دور و سرور VPN سازمان روی شبكه اینترنت ایجاد می كند.

2. اتصال شبكه‌ها از طریق اینترنت

دو روش براى استفاده از VPN برای اتصال شبكه های محلی راه دور وجود دارد:

استفاده از خطوط اختصاصی برای اتصال شعبه های سازمان به شبكه LAN سازمان
براى مثال، به جاى اینكه یك مدار اختصاصی راه دور گران بین شعبه های سازمان و هاب شركت ایجاد شود، هر دوی آنها می توانند از یك مدار اختصاصی و ISP محلی برای اتصال به اینترنت استفاده كنند. نرم‌افزار VPN از ISP محلی و اینترنت برای ایجاد یك شبكه خصوصى مجازى بین شعبه های سازمان و هاب شركت استفاده می كنند.

استفاده از یك خط dial-up برای اتصال شعبه های سازمان به اینترنت
به جاى اینكه مسیریاب (روتر) شعبه ی شركت، یك ارتباط راه دور با فاصله زیاد با سازمان یا سرور دسترسی به شبكه راه دور (NAS) برقرار كند، می تواند به یك ISP محلی وصل شود. كلاینت VPN از اتصال ISP محلی برای ایجاد یك ارتباط VPN بین روتر شعبه سازمان و روتر شركت در طول اینترنت استفاده می كند كه این عمل به یك ارتباط شبكه خصوصى مجازى سایت به سایت‌ معروف است.

در هر دو حالت، امكانات و تسهیلاتی كه شعب شركت و خود شركت را به اینترنت وصل می كند محلى هستند. مسیریاب شركت كه به عنوان یك سرور VPN عمل می كند باید از طریق یك خط اختصاصی‌ به اینترنت وصل ‌شده باشد. این سرویس‌دهنده شبكه خصوصى مجازى باید 24 ساعته به ترافیك شبكه خصوصى مجازى واردشونده گوش دهد.

3. اتصال كامپیوترها روی یك اینترانت

در بعضی از شبكه بندی های سازمانی، ممكن است داده های بخشی از سازمان خیلی حساس بوده و LAN آن بخش از سازمان به بقیه شبكه سازمان متصل نباشد. اگرچه این امر داده های محرمانه سازمان را محافظت می كند اما برای استفاده كنندگانی كه به طور فیزیكی به LAN جداگانه ای متصل نیستند در مورد دسترسی به اطلاعات مشكلاتی پیش می آید.VPN ها به LAN دپارتمان اجازه می دهند تا به صورت فیزیكی به شبكه داخلی سازمان متصل باشند اما توسط یك سرور VPN از شبكه تفكیك شوند. سرور VPN به عنوان یك مسیریاب بین شبكه داخلی سازمان و LAN دپارتمان عمل نمی كند. یك مسیریاب كه دو شبكه را بهم وصل می كند، به همه اجازه می دهد تا به LAN حساس دسترسى پیدا كنند. با استفاده از یك سرور VPN ، مدیر شبكه می تواند مطمئن باشد كه روى شبكه داخلی سازمان فقط آن استفاده‌كنندگان كه اعتبارنامه مناسب را دارند (مبنى بر سیاست سازمان) می توانند یك ارتباط VPN با سرور VPN برقرار بكند و به منابع حفاظت‌شده دپارتمان دستیابى پیدا كنند. علاوه بر این تمام ارتباطات از میان VPN می تواند براى حفاظت داده‌ها رمزنگاری شود. آن تعداد از استفاده‌كنندگان كه اعتبار مناسب نداشته باشند، نمی توانند به LAN دپارتمان دسترسی داشته باشند.